Historia Domu

Historia Domu Pomocy Społecznej im. „Matysiaków” w Warszawie,
to już ponad 50 lat

15 grudnia 1956 roku nadano na antenie radiowej pierwszy odcinek powieści „Matysiakowie”. Powieść zdobywała coraz większą popularność. Niecierpliwie oczekiwano na każdy jej nowy odcinek i brano żywy udział w życiu „Warszawskiej Rodziny na Dobrej”.

Do redakcji tej audycji napływało tysiące listów. W listach zaczęły się pojawiać projekty upamiętnienia 10-lecia audycji, przez jakieś trwałe dzieło.

Największe uznanie zdobyła propozycja księdza Franciszka Olejniczaka z Gostynia – zbudowania Domu Spokojnej Starości. Pomysł został spontanicznie zaakceptowany przez wielu słuchaczy i przychylnie przyjęty przez władze. Uruchomiono konto i równocześnie ogłoszono konkurs na projekt budynku.

W jednym z listów do Polskiego Radia ksiądz Franciszek pisał: „Nakazem naszych czasów jest budować, budować i jeszcze raz budować. Tylko kosztem wielkich ofiar powstać może nowoczesna i piękna Polska”.

Polskie Radio patronowało zarówno inicjatywie, jak i jej realizacji. Szczególnie dużo serca i pracy poświęcili tej sprawie red. Krystyna Malinowska i red. Władysław Żesławski.

Projekt do realizacji wyłoniono na drodze konkursu. Pierwszą nagrodę przyznano inż. arch. prof. Barbarze Brukalskiej wraz z zespołem architektów.

Trudny i mieszczący różne funkcje obiekt znalazł szczęśliwe rozwiązanie w postaci zespołu pawilonów o zróżnicowanej wysokości, połączonych wspólnym korytarzem – wszystko obecnie zanurzone w pięknej zieleni otaczającego Dom ogrodu.

29 czerwca 1964 roku odbyła się uroczystość położenia kamienia węgielnego w miejscu powstania – na Saskiej Kępie w Warszawie. Akt erekcyjny został podpisany przez autorów, aktorów i realizatorów Powieści „Matysiakowie”.

17 stycznia 1966 r. w rocznicę wyzwolenia Warszawy, Stowarzyszenie Budowy Domu Rencistów im. Matysiaków przekazało Dom gospodarzom Stolicy, a od lutego 1966 roku zamieszkali w nim pierwsi mieszkańcy.

Powstała ciekawa placówka pomocy osobom starszym, która mimo upływu lat, także współcześnie, spełnia wymagania stawiane tego typu formom instytucjonalnej pomocy społecznej.